GEZONDHEIDSPROEVEN

Hoewel heupdysplasie voorkomt bij Labradors en Poedels, is het uiterst zeldzaam bij honden uit de lijnen Rutland en Tegan. Van de ongeveer 7.000.000 puppy's werd bij minder dan 20 de diagnose dysplasie gesteld. Alle honden bestemd voor de fok worden onderworpen aan PRCD-pra-testen, heup- en ellebooggewrichttesten en de ziekte van Von Hillebrand. Alle honden van Hairy Passion zijn vrij van bovengenoemde ziektes.
Testresultaten beschikbaar in Hairy Passion.

Mijn honden ondergaan belangrijke soorten testen voordat ze mogen fokken.

Dit zijn de onderzoeken:

1. PennHIP - vroege diagnose van heupgewrichten

2. prcd-PRA genetische test (progressieve retinale atrofie)

3. Ziekte van Von Hillebrand Type I

Alleen succesvolle vrouwelijke honden en honden worden gedekt.

PennHIP (programma voor heupverbetering in Pennsylvania)

Dit is een nieuwe methode voor het diagnosticeren van heupgewrichten voor heupdysplasie. Aangezien de test kan worden uitgevoerd bij zeer jonge honden (ca. 4-6 maanden), maakt de methode het mogelijk om een hond met heupgewrichtdefecten vroegtijdig uit te sluiten van de fok.

Met behulp van deze techniek worden de heupen van het dier gediagnosticeerd - een kwantitatieve maat voor de promiscuïteit van het heupgewricht. De onderzoeken worden beschreven met een andere systematiek dan tot nu toe bekend. De gewrichtskwaliteit wordt beschreven als een percentage en de resultaten worden vergeleken met de resultaten van honden van hetzelfde ras.

De PennHip-methode is betrouwbaarder dan andere methoden vanwege de mogelijkheid om het begin van artrose te detecteren, wat kenmerkend is voor heupdysplasie.

Gebaseerd op: http://www.pennhip.org/

prcd-PRA genetische test (progressieve retinale atrofie)

De prcd-PRA-test is een op DNA gebaseerde test die helpt bij het voorkomen van een van de vormen van progressieve retinale atrofie - PRA (Progressieve Retinale Atrofie). PRA verwijst naar een groep ziekten die na verloop van tijd degeneratie van het netvlies veroorzaken, wat resulteert in een verminderd gezichtsvermogen en uiteindelijk blindheid.

De genetische ziekte prcd-PRA zorgt ervoor dat cellen achter in het netvlies degenereren en afsterven, ook al leek de pup zich op jonge leeftijd normaal te ontwikkelen. (1)

Het netvlies van de hond heeft twee soorten fotoreceptoren: kegeltjes en staafjes. Staafjes vormen de meerderheid en zijn verantwoordelijk voor het zichtproces bij weinig licht, terwijl kegeltjes worden gebruikt om kleuren en het zichtproces bij fel licht te onderscheiden (2).

De eerste meeldraden verliezen hun normale functies. De zogenoemde "nachtblindheid". Dan verliezen de kegeltjes bij fel licht langzaam hun functie. De meeste besmette honden worden uiteindelijk blind. Normaal gesproken worden de klinische symptomen van de ziekte gediagnosticeerd in de vroege adolescentie of vroege volwassenheid. Het diagnosticeren van de ziekte kan moeilijk zijn. Symptomen die kunnen duiden op progressieve retinale atrofie blijken niet noodzakelijk deze ziekte te zijn en hoeven niet erfelijk te zijn. De diagnose kan gesteld worden met de OptiGen genetische test.

STRATEGIEËN VOOR HET FOKKEN VAN BESMETTE HONDEN

In onderstaande tabel zijn alle wenselijke associaties onderstreept, waaronder minimaal één "zuivere" ouder. Alle andere kruisingen brengen helaas het risico met zich mee om de ziekte op latere leeftijd te krijgen. Alle honden kunnen echter veilig met elkaar gepaard worden. Bovendien is het niet wenselijk om honden die drager zijn of geïnfecteerd zijn uit de populatie fokhonden te verwijderen. Het is echter belangrijk dat een hond die drager is of een geïnfecteerde hond is, alleen mag worden gekruist met een "vrij/schoon" individu.

De voordelen van testen liggen voor de hand. Fokkers kunnen zieke dieren bewust uit de fokkerij halen. En omdat deze tests op elke leeftijd kunnen worden gedaan, kan de "genetische status" van een puppy bekend zijn voordat er klinische ziekteverschijnselen optreden. Meerdere generaties selectie kunnen zelfs het ziektegen uit een bepaalde lijn volledig elimineren.

ERFENIS

Prcd-PRA wordt recessief overgedragen van ouder op nageslacht. Dit betekent dat het ziektegen door beide ouders moet worden doorgegeven om hun nakomelingen te laten besmetten. Dus in één woord, elk van de ouders van de puppy moest een drager of een besmette zijn. De drager heeft één ziektegen en één zuiver (normaal) gen. Een gezonde hond heeft het ziektegen niet - beide kopieën van het gen zijn hetzelfde. Een geïnfecteerde hond heeft twee ziektegenen – beide kopieën van het gen zijn abnormaal.(1)

(1) http://www.optigen.com

(2) Miller PE, Murphy Ch.J. Visie bij honden.1995. JAVMA, 207, 12, 1623.

——————————————————————————————————————————————————————————————————————

harige passie
Australian Labradoodle Kennel in Polen
Eerste Australian Labradoodle in Polen